Autorka: Maja Lidia Kossakowska
Data wydania: 2007 r.
Wydawca: Fabryka Słów
Liczba stron: 486
"Ruda Sfora spopiela świat i zaświaty, gdy triumfuje wiara przekonanych, że nie wierzą w nic.
Poprzedza ją żelazisto-mdły odór ran i śmierci. Naznaczona rdzą zakrzepłej krwi, potężna butą i nienawiścią, niszczy wszystko. Niczym ludzkość opętana bratobójczymi walkami w imię kolejnego czegoś tam..
Nad kosmosem Jakutów - na kształt mrocznego oparu - zawisło widmo z góry przegranej wojny. Straceńczej misji podjąć się muszą: młody szaman na kulawym, gadającym koniu, pieśniarz-wojownik z zadrą w sercu, harda półbogini i kościak-tupilak, który miał być bardzo zły... ale nie umiał."
- od wydawcy
Od zawsze interesowałam się przeróżnymi mitologiami. Nie miało znaczenia z jakiego kraju, ale im bardziej dziwne były tym bardziej chciałam się w nie zagłębić. Jakiś czas temu trafiłam w telewizji na film Niebiańskie żony łąkowych Maryjczyków swoją drogą naprawdę świetny film i jeżeli niestraszne Wam dość dziwne elementy to szczerze polecam) , który przedstawia historie 26 kobiet z ludu mieszkającego na Syberii. Całość jest w klimatach właśnie mitologicznych, folkowych. Wtedy zaczęłam szukać więcej informacji o ludach syberyjskich i trafiłam na tę książkę, której kanwą stała się mitologia Jakutów.
Książka jest tak dobrze napisana, że czyta się ja jednym tchem. Nie chce się jej odkładać ani na chwilę. Akcja szybko się rozkręca i pędzi bez przystanku do samego końca. Czytelnik MUSI dowiedzieć się, jak ta przygoda się skończy. A zdradzę Wam, że zakończenie jest bardzo zaskakujące.
Bohaterowie są świetnie wykreowani. Tych głównych najgłówniejszych jest pięcioro. Początkujący szaman, trzynastoletni Ergis, jego najwierniejszy rumak Bębenek, wojownik-ołonchosut (pieśniarz) Ellej, tupilak Iwaszka oraz córka boga ognia... książkę czytałam jakiś czas temu i nie pamiętam dokładnie jak ma imię. To dlatego, że ta dziewucha była strasznie zarozumiała i denerwowała mnie na każdym kroku. Iwaszka był momentami mocno irytujący, ale jego filozofia życiowa i głupiutkie teksty są na pewno potrzebnym elementem, bo rozładowują napięcie akcji. A tej w książce nie brakuje, bo tytułowa Ruda Sfora jest przerażająca i niemożliwością jest ją powstrzymać. Jednak nasi bohaterowie mimo wszystko podejmują się tej samobójczej misji i rozpoczynają wędrówkę poprzez dziewięć poziomów Nieba i Piekła, aby dowiedzieć się czym Ruda Sfora jest i jak z nią walczyć. Czy im się to uda będziecie musieli przekonać się sami. Jednak zapewniam, że naprawdę warto.
Za każdym razem jak czytam książki od Fabryki Słów jestem pod wrażeniem pracy ilustratorów. Jest to wydawnictwo, które zatrudnia naprawdę świetnych artystów. Dominik Broniek stworzył do książki tak niesamowite w swojej prostocie, a zarazem oddające klimat książki ilustracji, że w głowie mi się to nie mieści. Koleżka ma wielki talent!
Świetnym pomysłem było to, że na samym końcu został zamieszczony słowniczek, który wyjaśnia wszelkie elementy mitologii jakuckiej, które dla normalnego człowieka mogą być niezrozumiałe.
Mało jest takich książek, które mnie rozwalają na łopatki. Ta książka zdecydowanie do nich należy i z wielką radością dodaję ją do grona moich ulubionych książek. A tych do tej pory mam raptem dwie. Na pewno będę do niej wracać, bo ta historia na pewno mi się nie znudzi. Koniecznie ją przeczytajcie, jeśli lubicie fantastykę. Jeśli za nią nie przepadacie, to mimo wszystko gwarantuję Wam, że się na niej zawiedziecie. Książka "cud, miód i orzeszki" - już dawno nie czytałam tak dobrej książki, i to jeszcze z naszego rodzimego rynku.
Od zawsze interesowałam się przeróżnymi mitologiami. Nie miało znaczenia z jakiego kraju, ale im bardziej dziwne były tym bardziej chciałam się w nie zagłębić. Jakiś czas temu trafiłam w telewizji na film Niebiańskie żony łąkowych Maryjczyków swoją drogą naprawdę świetny film i jeżeli niestraszne Wam dość dziwne elementy to szczerze polecam) , który przedstawia historie 26 kobiet z ludu mieszkającego na Syberii. Całość jest w klimatach właśnie mitologicznych, folkowych. Wtedy zaczęłam szukać więcej informacji o ludach syberyjskich i trafiłam na tę książkę, której kanwą stała się mitologia Jakutów.
Książka jest tak dobrze napisana, że czyta się ja jednym tchem. Nie chce się jej odkładać ani na chwilę. Akcja szybko się rozkręca i pędzi bez przystanku do samego końca. Czytelnik MUSI dowiedzieć się, jak ta przygoda się skończy. A zdradzę Wam, że zakończenie jest bardzo zaskakujące.
Bohaterowie są świetnie wykreowani. Tych głównych najgłówniejszych jest pięcioro. Początkujący szaman, trzynastoletni Ergis, jego najwierniejszy rumak Bębenek, wojownik-ołonchosut (pieśniarz) Ellej, tupilak Iwaszka oraz córka boga ognia... książkę czytałam jakiś czas temu i nie pamiętam dokładnie jak ma imię. To dlatego, że ta dziewucha była strasznie zarozumiała i denerwowała mnie na każdym kroku. Iwaszka był momentami mocno irytujący, ale jego filozofia życiowa i głupiutkie teksty są na pewno potrzebnym elementem, bo rozładowują napięcie akcji. A tej w książce nie brakuje, bo tytułowa Ruda Sfora jest przerażająca i niemożliwością jest ją powstrzymać. Jednak nasi bohaterowie mimo wszystko podejmują się tej samobójczej misji i rozpoczynają wędrówkę poprzez dziewięć poziomów Nieba i Piekła, aby dowiedzieć się czym Ruda Sfora jest i jak z nią walczyć. Czy im się to uda będziecie musieli przekonać się sami. Jednak zapewniam, że naprawdę warto.
Za każdym razem jak czytam książki od Fabryki Słów jestem pod wrażeniem pracy ilustratorów. Jest to wydawnictwo, które zatrudnia naprawdę świetnych artystów. Dominik Broniek stworzył do książki tak niesamowite w swojej prostocie, a zarazem oddające klimat książki ilustracji, że w głowie mi się to nie mieści. Koleżka ma wielki talent!
Świetnym pomysłem było to, że na samym końcu został zamieszczony słowniczek, który wyjaśnia wszelkie elementy mitologii jakuckiej, które dla normalnego człowieka mogą być niezrozumiałe.
Mało jest takich książek, które mnie rozwalają na łopatki. Ta książka zdecydowanie do nich należy i z wielką radością dodaję ją do grona moich ulubionych książek. A tych do tej pory mam raptem dwie. Na pewno będę do niej wracać, bo ta historia na pewno mi się nie znudzi. Koniecznie ją przeczytajcie, jeśli lubicie fantastykę. Jeśli za nią nie przepadacie, to mimo wszystko gwarantuję Wam, że się na niej zawiedziecie. Książka "cud, miód i orzeszki" - już dawno nie czytałam tak dobrej książki, i to jeszcze z naszego rodzimego rynku.
★★★★★★★★★★
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz
Każdy komentarz jest dla nas wielką motywacją do pisania tego bloga i ulepszania go, dlatego dziękujemy bardzo za każde słowo :)