Ojciec Chrzestny - Mario Puzo

Tytuł: Ojciec Chrzestny

Tytuł oryginału: The Godfather

Autor: Mario Puzo

Data wydania: grudzień 2011 r.

Wydawca: Wydawnictwo Albatros

Liczba stron: 480

   "Jedna z największych powieści XX wieku, wsławiona obsypanym Oscarami filmem Francisa Forda Coppoli z genialną rolą tytułową Marlona Brando. Opowieść o honorze i nienawiści, szacunku i pogardzie, miłości i śmierci. Motto książki stanowi cytat z Balzaca - Za każdą wielką fortuną kryje się zbrodnia.

Don Vito Corleone jest Ojcem Chrzestnym jednej z sześciu nowojorskich rodzin mafijnych. Tyran i szantażysta (słynne powiedzenia "mam dla Ciebie propozycję nie do odrzucenia"), a zarazem człowiek honoru, sprawuje rządy żelazną ręką. Jego decyzje mają charakter ostateczny. Wśród swoich wrogów wzbudza respekt i strach, wśród przyjaciół - zasłużony, choć nie całkiem bezinteresowny szacunek. Kiedy odmawia uczestnictwa w nowym, intratnym interesie, handlu narkotykami, wchodzi w ostry, krwawy konflikt z Cosą Nostrą. Honor rodziny może uratować tylko najmłodszy, ukochany syn Vita Michael, bohater wojenny. Czy okaże się godnym następcą Ojca Chrzestnego?"

                                                                                                                           - od wydawcy

    Szczerze powiedziawszy to nie myślałam, że kiedyś sięgnę po tę książkę. Film, owszem, bardzo mi się podoba i mogę oglądać go raz za razem, ale do książki mnie nie ciągnęło. Kupiłam ją chyba z pół roku temu i na tym się skończyło. Robiłam kilka podejść, ale za każdym razem zniechęcał mnie rozmiar czcionki, która jest tak maciupka, że trzeba ją czytać z lupą. Całe szczęście papier jest ładnie kremowy i dość gruby. Styl jest fajny. Czyta się łatwo, choć momentami denerwowało mnie ciągle powtarzające się słowo 'patrzał'.

   Przejdę teraz do treści, ale szkopuł w tym, że aby przedstawić to rzetelnie muszę bardzo ją zaspoilerować. Głową rodziny Corleone, a zarazem mafii, jest don Vito. Akcja książki zaczyna się w dniu wesela jego najmłodszego dziecka, córki Connie. Don Vito ma jeszcze trzech synów, Sonny'ego, Michaela oraz Frederica. Sonny jako najstarszy syn obserwuje pracę ojca, by w przyszłości stać się głową mafijnego "biznesu". Los chciał, że pewnego dnia rodzinie Corleone składa wizytę niejaki Sollozzo, zwany Turkiem. Składa im propozycję wejścia w biznes narkotykowy. Ojciec i syn mają różne poglądy, co przyczynia się do postrzelenia Vita Corleone, a w późniejszych rozdziałach ginie Santino Corleone. Aby pomścić rannego ojca najmłodszy syn. Michael postanawia zabić Sollozza, po czym udaje się na wygnanie na Sycylię ([spoiler!] zabił również komendanta policji nowojorskiej). Gdy wraca po trzech latach przygotowuje się do przejęcia pałeczki głowy rodziny od schorowanego ojca.

   To tak w skrócie. Myślę, że tyle wystarczy. Chyba każdy zna mniej lub bardziej fabułę tej książki. Jeśli mimo wszystko czujecie niedosyt wiedzy odsyłam do książki.

   Strasznie nie lubię nie kończyć książek dlatego musiałam ją skończyć. I nie żałuję! W końcu na miano klasyka trzeba zasłużyć. Pewnie większość z Was wie z grubsza o czym książka jest, ale muszę to napisać. Książka opisuje perypetie rodziny włoskich imigrantów w Stanach Zjednoczonych. Nie byłoby w tym nić dziwnego, gdyby nie to, że rodzina ta to Rodzina Corleone, jedna z największych nowojorskich rodzin mafijnych. Vito Corleone jest głową rodziny, biznesmenem, ale również donem. Pewnego dnia przychodzi z wizytą do niego niejaki Sollozzo i proponuje udział w przemycie narkotyków. Los chciał, że spotkanie nie przebiegło tak jak powinno i  Turek (Sollozzo) postanowił pozbyć się dona. Ten czyn pociągnął za sobą fatalne skutki, aczkolwiek sam don przeżył postrzał.

   Kończąc już. Książka jest super i powinien ją przeczytać każdy, kto jest zafascynowany mafią, rządami twardej ręki. Chociaż jest w 100% przekonana, że spodoba się każdemu.

★★★★★★★★☆☆

P.S.

  Trochę to trwało, ale wreszcie udało mi się zmęczyć tą recenzję. W ostatnim czasie dużo czytam, bo mam strasznie dużo czasu, ale nie będę Was zarzucać prywatą. Na warsztacie już jest kolejna książka i zakładam, że niedługo nie będzie sama. :) Mam nadzieję, że wybaczycie mi mierność tej recenzji, ale naprawdę nie mogłam zebrać myśli. Na koniec jeszcze wiadomość od mojej siostry. Jutro sobota, czyli dzień, w którym pojawiają się posty książkowo-zdjęciowe. Jednakże z braku czasu nie został takowy post przygotowany. Serdecznie Was za to przepraszamy.